17 Ocak 2012 Salı

Huzurum

Güzel kızım,

Güya sık sık yazaktım, sana seni anlatacaktım.

Ama senle vakit geçirmek o kadar güzel ki kaçırıyorum ne yazık ki...
3.5 aylık bir meleksin. Şu anda yatağında dönenceni izliyorsun. Huzurlusun, mutlusun. Dualarım hiç üzülmemen için. Mümkün mü bu?

Kahkahalarla güldün bu ay. 2 kere. Sen güldün ben başladım ağlamaya. Hem de ne ağlamak hıçkıra hıçkıra... Koptuğum andı işte. Şükrediyorum. Bana her gülümsediğinde, memeden başını kaldırıp benimle konuşmaya çalıştığın her an... Aslında doğrusu seni izlediğim her an olmalı.

Bazen "ben de anne oldum ya, tey tey. " diyorum. Ama bazen de hep anneymişim gibi hissediyorum. Ben sanki hep seni bekledim. Tüm yolculuğum hep sana hazırlanmak içindi sanki. Mira... Seni çok seviyorum...

 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder