Bu gece, anne karnında geçen son gecen bebeğim. Son tekmelerini atıyorsun büyük olasılıkla şu anlarda. Hissediyorsun sen de bir şeyler döndüğünü. Vakit geliyor. Daralıyor alanın, sıkılıyorsun sen de bizim gibi. Yeter diyorsun, özledim.
Özledim.. Hiç görmediğin birisini delicesine özleyebilirmişsin bazen. Hiç tanımadığın birisine karşı sonsuz bir sevgi duyabilirmişsin. Bekleyebilirmişsin dört gözle. Gün be gün. Giderek büyüyen bir heyecanla. Sayılı gün çabuk geçermiş bebeğim. Annen her gün bekledi seni. Her gün daha da büyüdün onunla. Her gün ben de büyüdüm onunla. Büyüyorum ve yaşlanıyorum. Annen; annem, babam, ablam, dostum, her şeyim.. Ve şimdi bir tane daha ondan olacak. Kalbinden kalp verecek sana, ruhundan ruh.
Son kez, o sonsuz huzurunu yaşıyorsun, bu dünyadaki karmaşadan uzak. Bihaber dünyamıza geleceksin gecenin sabahında. Güneş doğmuş olacak. Kuşlar uyanmış ve uçuşuyor olacaklar. Ve sen bebeğim.. Sen dünyamız olacaksın, güneşimiz de. Ağladığında uyanıp, uyuduğunda uyuyacağız. Seninle dönecek dünyamız ve hep sen mutlu ol diye uğraşacağız. Bütün çabalarımız senin için olacak. Seni görmek mutlu edecek bizi. Senin gülüşünü görmek.. Kokunu içimize çekmek..
Uzun bir yolun ilk adımını atacaksın çaresiz. Ciğerlerine dünya dolacak, ağlayacaksın. Belki sinirli olursun belki gülümsersin yoluna. Bu yolda biz elimizden geleni bırak, gelmeyenleri oldurmaya çalışacağız senin için, bütün engelleri yok etmek için uğraşacağız. Sen üzülme diye.
Şanslı bir bebek olacaksın bebeğim. Etrafında seni çok, çok seven insanlar olacak. Annen, anneannen, babaannen, baban, dayın, halan ve tabii ben, teyzen. Dedelerin düzgün insanlar olsalardı eğer, işe bizi mutlu etmekle başlarlardı. Onlara pek takılma. Üvey deden, dede eksikliğini hissettirmeyecektir sana. Aramayacaksındır da bu mutlulukta daha fazlasını.
Gelişin ile hepimize bir ilki yaşatıyorsun. Hepimize yeni sıfatlar kazandırıyorsun. Tarifsiz duygular eşliğinde.
Ben, ablamın evleneceğini düşündükçe korkardım. Sanki bana olan sevgisi azalacakmış gibi. Sonra, bir günün bir anında Umut doğdu. Ailemize bir Umut katıldı. Onu da çok sevdim, ablam gibi. Babamdan görmediğim ilgiyi ondan gördüm ve sevgiyi de. Abilik de etti bana, arkadaşlık da. O kadar büyük ki kalbi ve o kadar iyi ki her şeyin en güzeli onun olsun istiyorsun. Sen.. Onun oluyorsun.
Ardından bir bebek dünyaya gelirse neler olacağını düşündüm. Korktum. Sanki bana olan sevgisi azalacakmış gibi. Sonra, bir günün bir anında annen telefonla aradı bizi, ve "bakın telefonda kim var" dedi, ses yok.. Daha sesini duyuramazdın ki bize. Algılayana kadar olan şaşkınlığımız geçtikten sonra, sevinç çığlıklarını mutluluk göz yaşları takip etti. Bir anda silindi korkular.
Ve geçti 9 ay. 6 saat sonra..
Gecenin sabahında.. Yıldız'ım doğmuş olacak. İçimdeki kuşlar uyanmış ve uçuşuyor olacaklar. Ve ben bebeğim.. Her zaman yanında olacağım senin. Sevgiyle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder