Minnak Mira.

10. hafta

Minik sıpam,
Bugün bizi ve doktorumuzu kahkahalara boğdun. Geçen randevuda çok hareketsiz olduğun için ben bugün çikolatalar ve meyveler yedim sürekli. Enerji dol yerinde durama diye. Akşam ultrasonda seni izledik. Mükemmeldin. Sabit duramadın 2 dakika. Sürekli zıplıyordun, yer değiştiriyordun, poponu dönüyordun. Doktor kalbini dinleyebilmek ve boyunu ölçebilmek için çok uğraştı ve böylesini de görmemiştim dedi. Çok komiktin çok... Zıpçıktı dedi sana. İçime doğdu erkek olacak dedi. Henüz ne olduğunu bilmiyoruz. 1 ay kadar sonra belli edeceksin. Ama doktor içime öyle doğdu deyince e biz de daha da merak ettik babanla...
Öpüyorum seni... Her yerinden...

8. hafta

Bitanem,
Bugün bir doktor randevumuz daha vardı. 2 haftada bir kontrol ediliyorsun yani. 2.4 mm boyundasın. Cinsiyetini öğrenmeye neredeyse 1 ay var. Ama o sabır bizde kesinlikle yok.
Uzandım doktorun koltuğuna. Ekrana diktim gözlerimi seni görebilmek için. Doğum kesesinin en köşesine yaslanmış yatıyordun. Normalde senin haftandak bebişler zıplarmış ama sen resmen güneşlenir gibi uzanıyordun. Önce endişelendim bu sakinliğinden ama sonra sen kaldırdın elini "Ben iyiyim!" dercesine... Çok kusmuştum bugün belki de o yüzden yorulmuştun. Bilemiyorum ki... Bu bilinmezlik endişe verici olabiliyor bazen. Sen! En büyük bilinmezim ve en büyük gerçeğim...
Annen!